NILS Meets: Elsa van der Loo (DEEL II)

Foto via Pixabay.com

Uit een grote enquête van de SP bleek dat 7 op de 10 sociaal advocaten overwegen om de toga aan de wilgen te hangen. Hoe denk jij hierover?

“Er dient meer aandacht te komen voor dit probleem. Het stelsel zoals het nu is, werkt niet goed en is financieel niet te doen voor de advocatuur. Toen ik ervoor koos om dit werk te gaan doen, raadde iedereen mij dat ook af. De sociale advocatuur staat enorm onder druk en dat heb ik dan ook ervaren tijdens het solliciteren. Ik heb meer dan 50 sollicitaties verstuurd en iedereen zei; ‘De kwalificaties en het vertrouwen heb je, maar we kunnen het risico niet nemen om jou aan te nemen. We weten niet eens hoe wij er mogen voor staan, laat staan op langdurige termijn. We staan onder water. Ik vroeg mij daarom af hoe ik dit zou doen. Als ondernemer beginnen is een groot financieel risico. Uiteindelijk heb ik dat toch gedaan. Ik hoef er niet rijk van te worden, als ik er maar enigszins een redelijk inkomen uit kan krijgen is dat voldoende.Ook omdat ik een trainer ben, kan ik mijn inkomen daaruit combineren met mijn inkomen uit de advocatuur. Doordat mijn grootste inkomstenbron het geven van trainingen is, kan ik doorgaan met de advocatuur. Anders is dat niet vol te houden. 

Wat mij staande houdt in mijn rechtsgebied is mijn passie. Ik geloof erin dat iedereen recht heeft op goede rechtsbijstand. De toegankelijkheid van het recht staat enorm onder druk. Minister Dekker heeft verschillende ideeën, maar er moet gewoon geld bij. Uiteindelijk is het namelijk gewoon niet vol te houden als je niet wordt betaald voor je werk.”

“Ik hoef er niet rijk van te worden, als ik er maar enigszins een redelijk inkomen uit kan krijgen is dat voldoende.”

Hoe ben je in aanmerking gekomen met het onderwijsrecht?

“Door mijn achtergrond met het College voor de Rechten van de Mens was ik veel bezig met de Algemene wet gelijke behandeling.  Meerdere onderwerpen zijn handicap, chronische ziekte. Om meer kennis te krijgen van het brede onderwijsrecht, heb ik een leergang onderwijsrecht gedaan. Hiermee heb ik mij gespecialiseerd in het passend onderwijs. Ik vertegenwoordig de kant vanuit ouders en kinderen, en dan voornamelijk met primair en voortgezet onderwijs.”

Hoe beslis je of je een zaak wilt aannemen of niet?

“Ook als ik zie dat de kans heel klein is dat de zaak gewonnen zal worden, neem ik sommige zaken aan. Dat zijn dan met name zaken waarbij het van uiterst belang is dat er toch geprobeerd wordt te winnen. Denk maar aan iemand die dakloos dreigt te raken. Daarbij is het van essentieel belang dat er toch wordt geprobeerd om dit tegen te gaan. We hebben een hele kleine kans, maar als je niks doet raak je sowieso dakloos. We moeten het wel proberen! Als ik er helemaal niks in zie, dan verwijs ik ze door naar iemand anders. Ik zeg niet dat de zaak kansloos is. Ik zeg dat IK er niks in zie, een andere advocaat misschien wel.”

Zoals zojuist gezegd, heb je ook een inkomen uit het geven van trainingen. Een van de trainingen die je geeft, gaat dan ook over selecteren zonder vooroordelen. Spelen subjectieve onderdelen een grote rol bij een sollicitatieproces?

“Bij een sollicitatieproces gaan heel veel subjectieve onderdelen een rol spelen. Als je zegt dat je 25 bent en thuis woont, kan men vanuit een Nederlandse achtergrond denken: ‘Daar moet wat mee mis zijn’. Welke 25-jarige woont nog thuis bij zijn ouders? Dat wordt dan vertaald in competenties. Je zou bijvoorbeeld niet zelfstandig kunnen zijn en heel afhankelijk zijn. Dus er zijn allerlei subjectieve factoren die een rol spelen. Dit geldt ook bij een foto. Bij een vrouw wordt verwacht dat je lacht. Als je niet lacht, kunnen ze denken dat je niet vriendelijk bent. De foto leidt daarbij af van waar er eigenlijk naar gekeken dient te worden. Als je solliciteert op een inhoudelijke functie, dient het niet van belang te zijn hoe je eruitziet. Het kan alleen maar je oordeel beïnvloeden op een niet functionele manier. Als iets je oordeel kan beïnvloeden op een niet functionele manier, dient dat achterwege gelaten te worden.”

“Als iets je oordeel kan beïnvloeden op een niet functionele manier, dient dat achterwege gelaten te worden.”

Waar ben je momenteel mee bezig?

“Ik maak deel uit van de Stichting Zorgeloos naar School, als ambassadeur. Hierbij begeleid ik ouders met juridische vragen waardoor ze een situatie met de school op een laagdrempelige manier kunnen oplossen, zodat een conflict voorkomen wordt. Daarbij geef ik de ouders en de school ook tips. Het gaat voornamelijk om het begeleiden en regelen van de diabeteszorg op school. Zelf heb ik een dochter die in januari 2016 de diagnose type 1 kreeg, op 4-jarige leeftijd. Destijds werkte ik als jurist met de gelijke behandelingswetgeving, waaronder ook de gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte in het onderwijs valt. Persoonlijk beschikte ik over de nodige kennis in het regelen van diabeteszorg op school voor mijn dochter. Echter, ik besefte wel dat het ontzettend lastig kan zijn om dat zelf te regelen als je niet op de hoogte bent van alle regels. Dit motiveerde mij dan ook om deel uit te maken van de stichting.

Tegenwoordig maak ik ook deel uit van een kleine groep die samenwerkt om een islamitische begraafplaats te bewerkstelligen in Amsterdam. Door de corona-crisis zijn vele moslims genoodzaakt om hier begraven te worden. Voor de corona-crisis werden moslims meestal begraven in hun land van herkomst, waar zij gegarandeerd eeuwige rust hebben. Aangezien dat door corona niet meer kon, en de islamitische begraafplaatsen in Nederland overvol begonnen te raken, besloten wij dat hier verandering in moest komen. Namens de moslimgemeenschap hebben wij dan ook een aanvraag ingediend bij de gemeente Amsterdam voor een islamitische begraafplaats met eeuwige grafrust. Op dit moment kent de stad zo’n voorziening nog niet.”

Geschreven door Hilal Gül

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *