We zijn weer in die periode beland waarin wij als een samenleving, het over één ding mee eens kunnen zijn: emoties lopen hoog op in de Zwarte Piet-discussie!
Aan de ene kant van dit debat heb je een groep, best prominent, die standvastig is aan Zwarte Piet in de huidige vorm. Een groep die pro een traditie is die jaarlijks bij een minderheid in onze samenleving nare gevoelens oproept. Opmerkelijk genoeg ontgaat deze groep het feit dat het een feest voor kinderen is en moet blijven. Hierdoor is het juist moeilijker te begrijpen waarom deze groep een gebrek aan flexibiliteit heeft met betrekking tot de mogelijkheden om van dit feest één te maken waar iedereen, ongeacht huidskleur of afkomst, zich comfortabel voelt.
Tegelijk heb je een groep die hun rug keren naar Zwarte Piet. Deze groep ziet maar twee alternatieven met betrekking tot de toekomst van de huidige vorm van Zwarte Piet; roetveegpiet of helemaal geen piet. Zij ontkennen niet dat het een kinderfeest is, maar waar ze zeker niet achter staan zijn de negatieve consequenties die dit feest heeft voor donkere kinderen. Het is merkwaardig dat in de hele discussie over zwarte piet weinig aandacht wordt besteed aan kinderen die tijdens deze periode worden gepest.
Roetveegpiet
Volgens een onderzoek van de Volkskrant onder bijna driehonderd gemeenten, blijkt dat 90% van de gemeentebesturen zich niet bemoeit met het beleid omtrent Zwarte Piet. Echter zien we in steeds meer gemeenten dat de roetveegpiet populairder wordt. Tot nu toe lijkt de roetveegpiet de meest realistische aanpak. Het is een benadering waarbij rekening wordt gehouden met de belangen van alle relevante partijen. Of je nu pro of tegen Zwarte Piet bent, moet je toegeven dat we niet eens in de buurt van de finish line van deze discussie zijn.
Als we ons gaan gedragen op een manier waarop onze acties afgestemd zijn met de intentie die wij hebben om één samenleving te zijn, lijkt het meer dan logisch dat deze discussie met een veel sneller tempo aan een einde zou komen.
Let’s hand over a better world to the next generation.
Geschreven door Christopher Fernando.